یادش بخیر

یادش بخیر ...  تو راه مدرسه اگه یه قوطی پیدا میکردیم تا خود مدرسه شوتش میکردی

یادش بخیر ...  سر صف پاهامونو 180 درجه باز می کردیم تا واسه رفیق فابریکمون جا بگیریم

یادش بخیر ... آرزومون این بود که وقتی از دوستمون می پرسیم درستون کجاست، اونا یه درس از ما عقب تر باشن

یادش بخیر ... آن مان نماران، تو تو اسکاچی، آنی مانی کَ. لا. چی

یادش بخیر ... با آب و مایع ظرفشویی کف درست میکردیم، تو لوله خالی خودکار بیک فوت میکردیم تا حباب درست بشه

یادش بخیر ... دفتر پرورشی با اون نقاشی ها و تزئینات خز و خیل

یادش بخیر ... برای درس علوم لوبیا لای دستمال سبز میکردیم و میبردیم سر کلاس پز میدادیم

یادش بخیر ... پاکن های جوهری که یه طرفش قرمز بود یه طرفش آبی، بعد با طرف آبیش می خواستیم که خودکارو پاک کنیم، همیشه آخرش یا کاغذ رو پاره می کرد یا سیاه و کثیف می شد

یادش بخیر ... برگه های امتحانی بزرگی که سر برگشون آبی رنگ بود و بالای صفحه یه "برگه امتحان" گنده نوشته بودن

یادش بخیر ... تو دبستان وقتی مشقامونو ننوشته بودیم معلم که میومد بالا سرمون الکی تو کیفمونو می گشتیم میگفتیم خانوم دفترمونو جا گذاشتیم

یادش بخیر ... تیتراژ اول برنامه کودک وق وق وق وق وق ... وق وق وق وق وق ... وق وق وق وق ووق وق وق وق....

یادش بخیر ... كانالهاي تلويزيون ۲ تا بيشتر نبود ،‌كانال يك و دو

یادش بخیر ... سر كلاس ،‌خانوم اجازه سعيدي جيش كرددددددد

یادش بخیر ... اون مسلسلهاي پلاستيكي كه وقتي دستمونو مي ذاشتيم رو ماشش مي گفت ترررررررررررررررررررررررر

یادش بخیر ... وقتي مي رفتيم پارك مي چسبيديم به ميله تاب و آنچنان ملتمسانه به اوني كه سوار تاب بود نگاه مي كرديم تا دلش بسوزه و زود بياد پايين ولي وقتي خودمون سوار مي شديم عمراٌ پائين نميومديم

یادش بخیر ... مچ دستمونو گاز ميگرفتيم و بعد با خودكار بيك روي جاي گاز مون ساعت مي كشيديم

چقدر زود گذشت.